Błędem w sztuce lekarskiej są takie działania lub zaniechania lekarza lub innej osoby obowiązanej do udzielania świadczeń medycznych w zakresie diagnozy oraz terapii, które jest niezgodne z zasadami wiedzy i nauki medycznej w zakresie dostępnym dla lekarza.
Tradycyjnie, błędy te polegają podziałowi na błędy:
- diagnostyczne (nieprawidłowe rozpoznanie stanu zdrowia pacjenta);
- terapeutyczne (nieprawidłowości w podjętym leczeniu – często stanowią konsekwencję błędów diagnostycznych);
- techniczne (nieprawidłowości przy udzielaniu świadczeń medycznych przy pomocy specjalistycznego sprzętu, także w zakresie niewłaściwego jego doboru);
- organizacyjne (nieprawidłowości podmiotu medycznego wynikające z jego organizacji, prowadzące do zagrożenia stanu zdrowia lub życia pacjentów);
- informacyjne (w zakresie nieprawidłowego informowania chorego o działaniach niepożądanych lub przeciwskazaniach jakie wiążą się z udzielaniem pomocy medycznej);
- opiniodawcze (dotyczą opinii lub orzeczeń lekarskich).
Warunkiem przyjęcia, że w realiach konkretnej sprawy doszło do błędu medycznego, w wyniku którego u pacjenta powstała szkoda, jest ustalenie że postępowanie personelu medycznego było obiektywnie nieprawidłowe z punktu widzenia sztuki i wiedzy medycznej, przy uwzględnieniu profesjonalnego charakteru działalności leczniczej, co wymaga rygorystycznej oceny zachowania przy udzielaniu świadczeń medycznych. W rezultacie, odpowiedzialność za błędy powstanie zarówno w przypadku winy umyślnej personelu medycznego, jak również winy nieumyślnej (w tym niedbalstwa czy lekkomyślności). Zwrócić w tym miejscu wypada uwagę na próby zaadaptowania w rodzimych warunkach wynikającego z systemu common law dowodu prima facie, ułatwiającego prowadzenie podobnych postępowań w polskim porządku prawnym.
Bez wątpienia źródłem roszczeń odszkodowawczych wynikających z tzw. błędów medycznych jest również zakażenie szpitalne, o którym mowa w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. O zakażeniu mowa w przypadku gdy choroba nie pozostawała w momencie udzielania świadczeń zdrowotnych w okresie wylęgania oraz wystąpiła po udzieleniu świadczeń zdrowotnych, w okresie nie dłuższym niż najdłuższy czas wylęgania.
Odnosząc się do roszczeń wynikających z wyrządzenia u pacjenta szkody w wyniku błędu medycznego, należy odesłać do opisanych w poprzednich zakładkach roszczeń za szkodę na osobie oraz szkodę majątkową. W szczególności dotyczy to roszczeń o zadośćuczynienie za powstałą krzywdę, renty, odszkodowania za powstałą szkodę w majątku pacjenta.
W zakresie dotyczącym szkód wynikających z błędów medycznych, usługi Centrum Odszkodowań „AVENTUM” sp. z o.o. obejmują w szczególności szeroko rozumiane doradztwo prawne, pomoc w pozyskiwaniu dokumentacji medycznej, policji, zakładów ubezpieczeń, weryfikację orzeczeń wydawanych na zlecenie towarzystw ubezpieczeniowych, jak również pomoc w nawiązaniu kontaktu z lekarzami specjalistami różnych dziedzin.
Miałeś wypadek?