Na skutek dokonanej z dniem 3 sierpnia 2008 r. nowelizacji Kodeksu czwilnego, najbliższym członkom rodziny zmarłego, którego śmierć nastąpiła w wyniku uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia przysługuje roszczenie o zadośćuczynienie za doznaną krzywdę. Dotyczy to w szczególności cierpienia, bólu oraz poczucia osamotnienia po śmierci najbliższego członka rodziny.

Dodatkowo, na podstawie art. 446 k.c., w związku ze śmiercią poszkodowanego możliwe jest dochodzenie roszczeń o:

• zwrot kosztów leczenia i pogrzebu zmarłego;
• rentę obliczoną stosownie do potrzeb poszkodowanego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zmarłego (dotyczy osób, względem których na zmarłym ciążył ustawowy obowiązek alimentacyjny);
• odszkodowanie za znaczne pogorszenie sytuacji życiowej najbliższych członków rodziny.

Przesłanki oraz zakres podnoszonych przez uprawnione osoby roszczeń mają zróżnicowany charakter. Obejmują one zarówno konieczność wykazania przede wszystkim stopnia zażyłości pomiędzy dochodzącym roszczenia a osobą zmarłą (co istotne, kodeksowe pojęcie „najbliższy członek rodziny” nie obejmuje wyłącznie więzów krwi), przesłanek zadośćuczynienia za powstałą krzywdę (np.: czas trwania okresu żałoby, poczucie osamotnienia i bezsilności wobec trudności życiowych, wiek uprawnionego do otrzymania świadczenia, funkcja jaką zmarły pełnił w rodzinie, wstrząs psychiczny wywołany śmiercią), przesłanek uprawniających do uzyskania renty lub odszkodowania, związanych przede wszystkim z sytuacją majątkową osób bliskich zmarłemu. Czynniki te rozpatrywane są indywidualnie, w realiach konkretnej sprawy.

W orzecznictwie zgodnie przyjmuje się, że mimo iż przepisy o zadośćuczynieniu za śmierć osoby bliskiej obowiązują od dnia 3 sierpnia 2008 r., to za krzywdę powstałą wskutek śmierci spowodowanej czynem popełnionym przed tym dniem najbliższym członkom rodziny przysługuje zadośćuczynienie na podstawie art. 448 k.c. w związku z art. 24 § 1 k.c. Taka podstawa kwalifikowana jest jako roszczenie związane z naruszeniem dóbr osobistych najbliższych członków rodziny zmarłego, zasadniczo polegających na wspólnej egzystencji oraz relacjach ze zmarłym.

Należy zwrócić uwagę, że podstawowym obowiązkiem dochodzącego roszczeń wynikających ze śmierci poszkodowanego w wypadku jest udowodnienie bliskich relacji łączących go ze zmarłym (wyjątek dotyczy osób, które pokryły koszty lecenia i pogrzebu zmarłego). W dalszej kolejności konieczne jest wykazanie zarówno rozmiarów krzywdy wyrządzonej śmiercią osoby najbliższej, jak również powstałego w związku z tą śmiercią uszczerbku majątkowego. W praktyce nie jest to łatwe zadanie, a zakłady ubezpieczeń unikają wypłaty świadczeń w należnej wysokości. Centrum Odszkodowań „AVENTUM” sp. z o.o. gwarantuje przy tym, że nasza wiedza oraz zdobyte praktyczne doświadczenie pozwolą Państwu na uzyskanie należnych świadczeń w maksymalnej wysokości!!!